Низ светот со национални десерти

Денеска ќе направиме кратко патување низ светот, а на секоја дестинација ќе нè чека… слатко изненадување од традиционалната локална кујна! Колку е прекрасно да летате низ сите земји во светот, да ги запознаете домородците, да го почувствувате духот на земјата, да пробате автентична кујна. Значи, вегетаријански слатки од различни делови на светот!

Индиски десерт по потекло од источната држава Одиша (Ориса). Од урду јазикот Расмалаи се преведува како „нектар крем“. За нејзина подготовка се зема порозно индиско панеерско сирење кое се натопува во дебела павлака. Расмалај секогаш се служи ладен; цимет и шафран, кои понекогаш се посипуваат врз него, додаваат посебен вкус на садот. Во расмалаите во зависност од рецептот се додаваат и рендани бадеми, мелени ф'стаци и сушено овошје.

Во 1945 година, бразилскиот политичар и воен водач Бригадеиро Едуардо Гомез се кандидираше за прв пат. Неговиот убав изглед ги освои срцата на Бразилките кои собраа средства за неговата кампања продавајќи ги неговите омилени чоколадни задоволства. И покрај фактот дека Гомез ги загуби изборите, бонбоната доби голема популарност и беше именувана по Бригадеиро. Налик на чоколадни тартуфи, бригадеиро се направени од кондензирано млеко, какао во прав и путер. Меки топчиња со богат вкус се тркалаат во мали чоколадни стапчиња.

Канада ја заслужува наградата за најлесниот рецепт за десерт на светот! Непристојно елементарни и слатки кафиња се подготвуваат главно во периодот од февруари до април. Се што ви треба е снег и јаворов сируп! Сирупот се става да зоврие, по што се прелива на свеж и чист снег. Со стврднување, сирупот се претвора во лижавче. Основно!

Можеби најпознатото ориентално слатко кое дури и мрзливиот го пробал! И иако вистинската историја на баклавата е прилично нејасна, се верува дека за прв пат ја подготвиле Асирците во 8 век п.н.е. Османлиите го усвоиле рецептот, подобрувајќи го до состојбата во која денес постои сладост: најтенките слоеви од тесто од фило, во кои сечканите ореви се натопени во сируп или мед. Во старите денови тоа се сметало за задоволство, достапно само за богатите. Во Турција до денес е познат изразот: „Не сум доволно богат да јадам баклава секој ден“.

Јадењето е од Перу. Првото спомнување за него е забележано во 1818 година во Новиот речник на американската кујна (Нов речник на американската кујна), каде што се нарекува „Кралско задоволство од Перу“. Самото име се преведува како „женска воздишка“ – токму звукот што ќе го испуштите откако ќе го вкусите перуанското задоволство! Десертот се базира на „манџар бланко“ – слатка бела млечна паста (во Шпанија е бланманж) – по што се додаваат меринг и мелен цимет.

А тука е тропска егзотика од далечниот Тахити, каде вечно лето и кокос! Патем, кокосот во Пои е една од главните состојки. Традиционално, десертот се служеше завиткан во кора од банана и печен на жив оган. Пои може да се направи со речиси секое овошје што може да се измеша во пире, од банана до манго. Пченкарниот скроб се додава во овошното пире, се пече и се прелива со крем од кокос.

Оставете Одговор