Бугарија инквинанци (Бугарија инквинанци)
- Оддел: аскомикота (аскомицети)
- Поделба: Пезизомикотина (пезизомикотини)
- Класа: леотиомицети (леоциомицети)
- Подкласа: Leotiomycetidae (леоциомицети)
- Ред: Leotiales (Leotsievye)
- Семејство: Bulgariaceae (Bulgariaceae)
- Земја: Бугарија
- тип: Бугарија инквинанци (Бугарија инквинанци)
- Бугарија се распаѓа
Автор на фотографијата: Јуриј Семенов
Опис:
Бугарски инквинани (Bulgaria inquinans) високи околу 2 cm и 1-2 (4) cm во дијаметар, на почетокот затворени, тркалезни, речиси налик на плоча, со големина до 0,5 cm, околу 0,3 cm на дегенерирано стебло , груба, мозолче, кафена однадвор, окер-кафеава, сиво-кафеава, со темно кафеави или виолетово-кафеави мозолчиња, потоа со мала вдлабнатина, затегната од рабовите со мазно плитко сино-црно дно, подоцна во облик на пехар , аверс-конусна, потисната, но без вдлабнатина, како наполнета, до старост, во форма на чинија, горе со рамен сјаен диск црвено-кафеава, сино-црна, потоа маслинесто-црна и темно сива, речиси црна збрчкани надворешни површини. Се суши до тврдост. Прашокот за спори е црн.
Ширење:
Бугарските инквинани (Bulgaria inquinans) растат од средината на септември, по студениот бран (според литературните податоци од пролетта) до ноември, на мртво дрво и мртво дрво од тврдо дрво (даб, трепетлика), во групи, не често.
Сличноста:
Ако се сеќавате на живеалиштето, нема да го помешате со ништо.
Евалуација:
• Антиканцероген ефект (студии 1993).
Екстрактот од овошно тело го инхибира растот на сарком-180 за 60%.