Микена вулгарис (Mycena vulgaris)

Систематика:
  • Поделба: базидиомикота (базидиомицети)
  • Поделба: Агарикомикотина (Агарикомицети)
  • Класа: агарикомицети (агарикомицети)
  • Подкласа: Agaricomycetidae (Агарикомицети)
  • Ред: Agaricales (агаричен или ламеларен)
  • Семејство: Mycenaceae (Mycenaceae)
  • Род: Микена
  • тип: Микена вулгарис (Mycena vulgaris)

Mycena vulgaris (Mycena vulgaris) е мала печурка која припаѓа на семејството Микена. Во научните трактати името на овој вид е: Mycena vulgaris (Pers.) P. Kumm. Постојат и други синонимни имиња за видот, особено латинскиот Mycena vulgaris.

Надворешен опис на габата

Дијаметарот на капачето кај обичната мицена е 1-2 см. Кај младите печурки има конвексна форма, последователно станува ничкум или широко-конусен. Понекогаш туберкулата е видлива во централниот дел на капачето, но најчесто се карактеризира со втисната површина. Работ на капачето на оваа печурка е избразден и посветол во боја. Самата капа е проѕирна, на нејзината површина се видливи ленти, има сиво-кафеава, сиво-кафеава, бледа или сиво-жолта боја. Се карактеризира со присуство на кафено око.

Плочите на габата се ретки, само 14-17 од нив стигнуваат до површината на стеблото на печурката. Имаат заоблена форма, сиво-кафеава или бела боја, лигав раб. Имаат одлична флексибилност, се спуштаат на ногата. Прашокот за спори од печурки е со бела боја.

Должината на ногата достигнува 2-6 см, а нејзината дебелина е 1-1.5 мм. Се карактеризира со цилиндричен облик, внатре – шуплив, многу крут, на допир – мазен. Бојата на стеблото е светло-кафеава горе, станува потемна долу. Во основата е покриена со крути бели влакна. Површината на ногата е мукозна и леплива.

Пулпата на обичната мицена има белузлава боја, нема вкус и е многу тенка. Нејзиниот мирис не е експресивен, изгледа како редок. Спорите се со елипсовидна форма, се базидии со 4 спори, се карактеризираат со димензии од 7-8 * 3.5-4 микрони.

Период на живеалишта и плодни

Периодот на плод на обичната мицена (Mycena vulgaris) започнува на крајот на летото и продолжува во текот на првата половина на есента. Габата спаѓа во категоријата сапротрофи на ѓубре, расте во групи, но плодните тела не растат едни со други. Може да сретнете обична мицена во мешани и иглолисни шуми, среде паднатите игли. Презентираниот вид микени е широко распространет во Европа. Понекогаш обичната микена може да се најде во Северна Америка и азиските земји.

Јадливост

Обичната мицена печурка (Mycena vulgaris) погрешно е класифицирана како нејадлива. Всушност, не е отровен, а неговата употреба во храната не е вообичаена поради фактот што е премала по големина, што не дозволува висококвалитетна обработка на печурката по бербата.

Слични видови, карактеристични карактеристики од нив

На територијата на нашата земја, вообичаени се неколку сорти мицени печурки, кои се карактеризираат со мукозната површина на стеблото и капачето, а исто така наликуваат на обичната мицена (Mycena vulgaris). Ги наведуваме најпознатите сорти:

  • Мицената е мукозна. Има многу подвидови кои имаат една заедничка карактеристика, имено, жолтеникава боја на тенкото стебло. Покрај тоа, мукозните мицени, по правило, имаат големи спори со големина од 10 * 5 микрони, габата има плочи што се прилепуваат на стеблото.
  • Микена роса (Mycena rorida), која во моментов е синоним за Roridomyces dewy. Овој тип на габа претпочита да расте на расипано дрво од листопадни и иглолисни дрвја. На неговата нога има мукозна мембрана, а спорите се поголеми од оние на обичната мицена. Нивната големина е 8-12 * 4-5 микрони. Базидиите се само двоспорни.

Латинското име на mycena vulgaris (Mycena vulgaris) доаѓа од грчкиот збор mykes, што значи печурка, како и од латинскиот специфичен термин vulgaris, преведен како обичен.

Mycena vulgaris (Mycena vulgaris) is listed in some countries in the Red Books. Among such countries are Denmark, Norway, the Netherlands, Latvia. This type of fungus is not listed in the Red Book of the Federation.

Оставете Одговор