Вистинска приказна: од работник во кланица до веган

Крег Витни пораснал во рурална Австралија. Неговиот татко бил фармер од трета генерација. На четиригодишна возраст, Крег веќе бил сведок на убивање на кучиња и видел како добитокот се жигосува, кастрира и се сечат роговите. „Тоа некако стана норма во мојот живот“, призна тој. 

Како што Крег пораснал, татко му почнал да размислува да му ја пренесе фармата. Денес овој модел е вообичаен кај многу австралиски фармери. Според Асоцијацијата на австралиски фармери, повеќето фарми во Австралија се семејни. Витни успеа да ја избегне оваа судбина кога беше приведен поради семејни проблеми.

На 19-годишна возраст, Витни била убедена од неколку пријатели да оди на работа со нив во кланица. Во тоа време му требаше работа, а идејата за „работа со пријателите“ му звучеше привлечно. „Мојата прва работа беше асистент“, вели Витни. Тој признава дека оваа позиција претставувала висок безбедносен ризик. „Поголемиот дел од времето го поминував во близина на трупови, миејќи го подот од крвта. По транспортерот кон мене се движеа трупови на крави со врзани екстремитети и пресечени грла. Во една прилика, еден од работниците бил хоспитализиран со сериозни повреди на лицето, откако крава го удрила со нога во лицето поради постмортален нервен импулс. Во соопштението на полицијата се вели дека кравата била „убиена во согласност со индустриските регулативи“. Еден од најлошите моменти во годините на Витни дојде кога крава со пресечено грло се ослободи и истрча и мораше да биде застрелана. 

Крег често бил принуден да работи побрзо од вообичаено за да ја исполни својата дневна квота. Побарувачката за месо беше поголема од понудата, па тие „се обидоа да убијат што повеќе животни што е можно побрзо за да го максимизираат профитот“. „Секоја кланица во која сум работел отсекогаш имала повреди. Многу пати за малку ќе ги изгубев прстите “, се сеќава Крег. Еднаш Витни била сведок како неговиот колега ја изгубил раката. И во 2010 година, 34-годишниот индиски мигрант Сарел Синг беше обезглавен додека работел во кланица за кокошки во Мелбурн. Синг бил убиен веднаш кога го внеле во автомобил што требало да го исчисти. На работниците им било наредено да се вратат на работа неколку часа откако крвта на Сарел Синг била избришана од автомобилот.

Според Витни, повеќето од неговите колеги од работа биле Кинези, Индијци или Суданци. „70% од моите колеги беа мигранти и многу од нив имаа семејства кои дојдоа во Австралија за подобар живот. Откако работеа четири години во кланицата, дадоа отказ бидејќи дотогаш добија австралиско државјанство“, вели тој. Според Витни, индустријата е секогаш во потрага по работници. Беа ангажирани луѓе и покрај криминалното досие. Индустријата не се грижи за вашето минато. Ако дојдеш и си ја работиш работата, ќе те вработат“, вели Крег.

Се верува дека често се градат кланици во близина на австралиските затвори. Така, луѓето кои го напуштаат затворот со надеж дека ќе се вратат во општеството, лесно можат да најдат работа во кланица. Меѓутоа, поранешните затвореници честопати се враќаат во насилничко однесување. Студијата на канадскиот криминолог Ејми Фицџералд во 2010 година покажа дека по отворањето на кланиците во градовите, има зголемување на насилниот криминал, вклучувајќи сексуални напади и силувања. Витни тврди дека работниците во кланицата често користеле дрога. 

Во 2013 година, Крег се повлече од индустријата. Во 2018 година, тој стана веган и исто така му беше дијагностицирана ментална болест и посттрауматско стресно растројство (ПТСН). Кога ги запознал активистите за правата на животните, неговиот живот се променил на подобро. Во неодамнешната објава на Инстаграм, тој напиша: „Ова е она за што сонувам во моментов. Луѓе кои ги ослободуваат животните од ропство. 

„Ако познавате некој што работи во оваа индустрија, поттикнете го да се сомнева, да побара помош. Најдобар начин да им се помогне на работниците во кланиците е да престане да ја поддржува индустријата што ги експлоатира животните“, рече Витни.

Оставете Одговор