Хозе Марија Гомез, фармер во јужна Шпанија, верува дека органското земјоделство е повеќе од отсуство на пестициди и хемикалии. Според него, тоа е „начин на живот кој бара креативност и почит кон природата“.
Гомез (44) одгледува зеленчук и агруми на фарма од три хектари во Вале дел Гвадалхорце, 40 километри од градот Малага, каде што ги продава своите култури на пазар за органска храна. Покрај тоа, Гомез, чии родители исто така биле земјоделци, доставува свежи производи во куќата, со што го затвора кругот „од нивата до трпезата“.
Економската криза во Шпанија, каде стапката на невработеност е околу 25%, немаше влијание врз органското земјоделство. Според статистичките податоци на Министерството за земјоделство и заштита на животната средина, во 2012 година, обработливото земјиште означено како „органско“ било окупирано. Приходите од ваквото земјоделство изнесувале .
„Органското земјоделство во Шпанија и Европа е во пораст и покрај кризата, бидејќи купувачите на овој сегмент од пазарот се многу лојални“, вели Виктор Гонзалвез, координатор на недржавното шпанско здружение за органско земјоделство. Понудата на органска храна рапидно расте како на уличните тезги и градските плоштади, така и во некои синџири супермаркети.
Јужниот регион на Андалузија има најголема површина посветена на органско земјоделство, со официјално регистрирани 949,025 хектари. Најголем дел од производите кои се одгледуваат во Андалузија се извезуваат во други европски земји како Германија и Велика Британија. Идејата за извоз е спротивна на ставовите на органското земјоделство, кое е алтернатива на индустриското земјоделство.
, изјави Пилар Карило во Тенерифе. Шпанија, со својата блага клима, има најголема површина посветена на органското земјоделство во Европската унија. Според истиот критериум, таа е рангирана како петта по големина област во светот по Австралија, Аргентина, САД и Кина, според извештајот на Меѓународната федерација за органско земјоделско движење. Сепак, контролата и сертификацијата на органското земјоделство, што се спроведува во Шпанија од страна на јавните и приватните тела, не е ниту лесна, ниту бесплатна.
За да се продаваат како органски, производите мора да бидат означени со шифрата на релевантниот орган. Сертификацијата за еко земјоделство трае најмалку 2 години исклучително темелна инспекција. Ваквите инвестиции неминовно доведуваат до зголемување на цените на производите. Квилез, кој одгледува ароматични и лековити растенија во Тенерифе, мора да плати за сертификација како органски земјоделец и продавач, двојно зголемувајќи ги трошоците. Според Гонзалвез, „“. Тој, исто така, забележува дека земјоделците „се плашат да направат скок“ во алтернативното земјоделство поради недостаток на владина поддршка и советодавни услуги.
, вели Гомез, стоејќи меѓу доматите на неговата фарма Bobalén Ecologico.
Иако нивото на потрошувачка на органски производи во Шпанија е сè уште ниско, овој пазар расте, а интересот за него се зголемува поради скандалите околу традиционалната прехранбена индустрија. Куализ, кој еднаш ја напушти добро платената работа во ИТ за да се посвети на органската култура, тврди: „Експлоатативното земјоделство го поткопува суверенитетот на храната. Ова јасно се гледа на Канарските Острови, каде што 85% од консумираната храна се увезува“.