„Ерогената зона на жената е целото тело; ерогени зони на мажот - само гениталиите «

Ален Ерил, психоаналитичар, сексолог:

Ова мислење веројатно е вкоренето во нашата култура, но има и неврофизиолошка основа. Може да се види, на пример, дека здивот на ветрето, што го чувствува кожата, жените го доживуваат повеќе сладострасно отколку мажите. Од ова можеме да заклучиме дека рецепторите на кожата се почувствителни кај жените.

Оваа карактеристика може да се објасни со човечката еволуција: човекот се развил преку физичка работа, при што неговата кожа станала груба и истрошена, што можеби довело до одредено губење на чувствителноста. Често забележуваме дека мажите не сакаат да ги допираат - излегува дека нивната сексуалност е навистина ограничена на пределот на гениталиите.

Но, кога мажите не се плашат да ја покажат женската страна на својата природа, покрај гениталиите откриваат и многу ерогени зони. Тие го откриваат она што е очигледно за жените - дека целото нивно тело е сетилен орган и може успешно да учествува во сексуалните односи.

Миреј Бониербал, психијатар, сексолог:

Во распределбата на ерогените зони, невроанатомските фактори играат важна улога, бидејќи кај мажите и жените крвта се дистрибуира различно низ телото во моментот на возбудување. Кај мажите, напливот на крв се јавува главно во пределот на гениталиите, додека кај жените крвта се влева во различни делови од телото.

Ерогените зони на мажот најмногу се концентрирани во пределот на гениталиите, понекогаш во пределот на градниот кош. Тоа се случува затоа што малото момче искусува еротски чувства исклучиво во врска со неговиот полов орган, бидејќи е на повидок и може да се допре.

Малото девојче не си ги гледа гениталиите; кога ги допира, најчесто ја караат поради тоа. Така, немајќи поим за нив, таа е прилично возбудена од погледите кои и се фрлаат на телото, градите, косата, задникот, нозете. Нејзиниот полов орган е целото нејзино тело, од стапалата до косата.